|
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa Evangelische Kirche W 1832 roku król pruski Fryderyk Wilhelm III zakupił pałac i dobra mysłakowickie. Jedną z pierwszych budowli króla miał być kościół, a przy nim dom parafialny, szkoła i dom dla nauczyciela. Do tej pory w Mysłakowicach nie było kościoła. Wierni wyznania katolickiego i ewangelickiego uczęszczali do Łomnicy lub Miłkowa. W imieniu króla wszystkie prace przy budowie kościoła nadzorował minister von Rother. Projekt opracował królewski architekt Karol Shinkel. Kościół został usytuowany w pobliżu pałacu w pięknym parku. Kamień węgielny położono 12 września 1836 roku, w obecności brata króla księcia Wilhelma z Karpnik. Prace budowlane postępowały szybko i 3 sierpnia 1838 roku miało się odbyć uroczyste poświęcenie kościoła. Niestety 8 czerwca 1838 roku rano nastąpiła katastrofa – zawaliła się wieża kościelna grzebiąc 10 robotników. Na polecenie króla wszczęto dochodzenie w wyniku którego budowniczy G. Fray z Kowar i mistrz murarski K. Christman z Jeleniej Góry orzeczeniem sądu zostali pozbawieni prawa wykonywania zawodu. Król zajął się losem wdów i sierot. Król nakazał rozebrać całą budowlę i przystąpić do nowej, ale opartej na solidnych założeniach budowlanych. Powstał więc nowy kościół, tym razem większy, gdyż przybyło wiernych ( wygnańcy z Tyrolu ). Budowę powierzono Hamannowi z Berlina. Kościół został poświęcony 8 grudnia 1840 roku w obecności ministra von Rothera. Niestety, już stary król nie doczekał tej wspaniałej uroczystości. Jego syn król Fryderyk Wilhelm IV w 18 lat później tj. w 1858 roku zlecił przebudowanie płasko zakończonej wieży na styl gotycki. Została ona podwyższona do wysokości 50 m. Najcenniejszym fragmentem tej klasycystycznej budowli są dwie marmurowe kolumny z Pompei, podtrzymujące przedsionek. Ofiarował je królowi Fryderykowi Wilhelmowi III król Neapolu. Organy wykonał w 1840 roku za 2000 talarów mistrz Buckow. Dzwony odlał ludwisarz Siefert z Jeleniej Góry. Stanowiły one dar królowej Elżbiety ( Sisi ) żony króla Fryderyka Wilhelma IV dla tutejszego kościoła. W latach I wojny światowej dzwony zostały przekazane na cele wojskowe, a nowe zakupiono w 1923 roku za pieniądze wiernych. Przed kościołem stał krzyż z płaskorzeźbą Fryderyka Wilhelma III, zaś po bokach znajdowały się dwie postacie chłopięce Ślązak i Tyrolczyk. Krzyż ufundował król Fryderyka Wilhelm IV, a wykonał go rzeźbiarz Rauch. Krzyż ustawiono przed kościołem 7 czerwca 1844 roku. We wschodniej części świątyni znajduje się półkolista apsyda, we wnętrzu której ustawiony był mały, drewniany ołtarz główny, spalony w 1946 roku. Po prawej stronie prezbiterium była wysoka ambona, na którą wchodziło się krętymi schodami. Po lewej stronie na balkonie wydzielono specjalne miejsce dla monarchy i jego rodziny, do którego mogli oni wejść z lewego pomieszczenia obok ołtarza. Obecny ołtarz oraz pięknie rzeźbiona ambona, którą przekazano do Legnicy, pochodzi z ewangelickiego kościoła z Miszkowic koło Lubawki. Decyzją starosty powiatowego z 18 września 1946 roku kościół protestancki wraz z plebanią został przekazany w zarząd i użytkowanie parafii w Łomnicy, jako kościół filialny. Dopiero dekretem erekcyjnym ks. bp. Bolesława Kominka z 15 lipca 1957 roku kościół mysłakowicki został odłączony od parafii w Łomnicy i stał się samodzielną placówką duszpasterską. Pełna nazwa brzmi kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Od tego czasu w parafii pracę duszpasterską prowadzili księża proboszczowie: Józef Kotulak, Stanisław Borowczyk, Józef Madeja, Adam Habrat, Władysław Lupa i Tadeusz Grabiak, obecnie Ks. Mieczysław Bętkowski. W ciągu istnienia 44 lat parafii katolickiej, dokonano wielu gruntownych remontów, tak we wnętrzu jak i na zewnątrz. Założono nagłośnienie, ogrzewanie, utwardzono obejścia, wykonano solidne ogrodzenie, pobudowano salki katechetyczne i wyremontowano plebanię. Wieś Mysłakowice liczy ponad 4 tyś. mieszkańców, ale do kościoła uczęszcza tylko ¼ ludności, choć niekiedy z okazji wielkich uroczystości, kościół pęka w szwach. |
|
Przed kościołem stał krzyż z płaskorzeźbą Fryderyka Wilhelma III, po bokach której znajdowały się dwie postacie chłopięce symbolizujące Śląsk i Tyrol. Krzyż ten ufundował Fryderyk Wilhelm IV, a wykonał go rzeźbiarz Rauch. Ustawiono go przed kościołem 7.06.1844 roku. Za króla Fryderyka sprowadzono szkielet wieloryba, z którego uformowano bramę nad stawem. W 1995 r - z dużego stawu wyciągnięto zniszczoną bramę ze szczęk wieloryba Po konserwacji szczęki wróciły do miejscowej parafii, bo ks. Tadeusz obiecał że ustawi je obok kościoła. Szczęki przeleżały na parafii 10 lat i dalej tam leżą.. |
|
|